Cerita Rakyat Bahasa Jawa Malin Kundang

Ana cerita rakyat bahasa jawa malin kundang kesebuta siji keluarga kere sing awak saka sawong embok lan anake sing nduwe jeneng malin kundang. Amarga bapake wis tilar, sang embok kudu tandhang gawe dhewe kanggo bisa nguripi keluargane.

Malin yaiku anak sing pinter ning sethithik mbeling. Pas dheweke mundak gedhe, malin rumangsa mesake marang emboke sing saseprana tandhang gawe kanggo nguripi dheweke. Banjur malin njaluk izin kanggo maran nggolek pagawean neng kutha gedhe.

“mbok, aku pengen lunga menyang kutha. Aku pengen kerja supaya bisa bantu embok neng kene.” Tembung malin.

“aja tinggalake simbok dhewe le. Simbok mung nduwe kowe neng kene.” Tembung simbok nolak.
“izinke aku lunga, mbok. Aku mesake ndeleng simbok terus tandhang gawe saprene.” Tembung malin.

“youwis le, ning eling aja lalekne simbok lan desa iki pas kowe sukses neng kana” kanda simbok karo nangis.

Esuke malin lunga menyang kutha gedhe nggunakne siji kapal. Sakwise pirang-pirang taun tandhang gawe atos, dheweke kedadeyan neng kutha paranane. Ing cerita rakyat bahasa jawa malin kundang saiki dadi wong sugih sing lan nduweni akeh kapal dagang. Lan malin ugo wis rabi karo wedok ayu neng kana. Kabar babagan malin sing dadi wong sugih ngantia menyang emboke. Sang embok seneng banget krungu warta kui. Dheweke sanuli nunggu neng pantai saben dina, ngarep-arep anak e bali lan ngalungguhan drajat emboke. Ning malin ora tau teka.

Sawijining dina bojone malin pitakon ngenani embok malin lan pengen ketemu karo dheweke. Malin ora bisa menolak kekarepan bojo sing didemenane banget kuwi. Malin njagakne saben dalanane kesebut nuju desane nggunakne siji kapal pribadine sing gedhe lan apik. Akhire malin teka menyang desane sarta bojo lan anak buahe.

Krungu ketekan malin, sang embok rumangsa bungah banget. Dheweke mlayu nuju pantai kanggo cepet ndeleng anak sing didemenane mulih.
“apa kuwi kowe malin, anakku? Iki simbok le, kowe eling” takon sang embok.
"malin kundang, anakku, geneya kok lunga ngono suwe tanpa ngirim warta?" turene karo ngekep malin kundang.

Sang bojo sing kaget ndeleng keyekten menawa wedok tuwa, mambu, kucel sing memeluk bojone, celathu:
"dadi wedok tuwa, mambu, kucel iki yaiku mbok mu, malin"

Amarga rasa isin, malin kundang cepet cucul kekepane simboke lan nyurung nganti tiba.
“aku ora kenal kowe wedok tuwa kere” tembung malin.
"dasar wedok tuwa ora ngerti awak, sembarang wae ngaku dadi mbokku." banjur malin nggetak.


Krungu tembungan anak kandunge mangkono, sang embok rumangsa sedhih lan nesu. Dheweke ora ngira, anak sing didemenane banget ngowah dadi anak durhaka.

"oh tuhan sing maha kuwasa, nek dheweke yaiku bener anakku, aku njaluk wenehna azab nang dheweke lan dadekno dheweke dadi watu." donga sang embok.

Ora suwe banjur angin lan bledek ngantem lan ngrusake kapal malin kundang. Sakwise kuwi, awak malin kundang kaku lan banjur dadi watu sing nyiji karo karang.

Pelajaran saka cerita rakyat bahasa jawa malin kundang yaiku dadia wong sing mbekti nang wong tuwa. Lan ajaa pisan-pisan durhaka nange.